Manganlı çelik, yani yaygın adıyla Hadfield çeliği (%12–14 Mn), olağan çelik dökümlerine göre oldukça farklı bir proses gerektirir. Bunun en önemli nedeni, yüksek mangan içeriğinin çeliğin mikroyapısına doğrudan etki etmesidir. Normal karbonlu veya alaşımlı çeliklerde katılaşma sonrası perlit, ferrit ya da martenzit oluşurken; manganlı çelik dökümler östenitik yapıda kalır. Bu sayede malzeme inanılmaz bir tokluk ve iş sertleşme kabiliyeti kazanır. Ancak bu özelliği elde etmek için döküm sürecinde dikkat edilmesi gereken özel noktalar vardır.
Manganlı çelik döküm parçaları, döküm sonrası genellikle 1020–1100 °C’ye kadar ısıtılarak ani soğutulur. Bu işlemle çeliğin östenitik yapısı korunur ve gevrek karbürler çözündürülür. Eğer bu ısıl işlem yapılmazsa, parça kırılgan olur ve yüksek darbe altında çalışamaz. Oysa doğru işlemle hazırlanmış manganlı çelik parçalar, çalışma sırasında yüzeyde iş sertleşmesiyle 500 HB’ye kadar sertlik kazanabilirken, iç yapıda yüksek tokluklarını korurlar.
Sonuç olarak, manganlı çelik döküm süreçleri, gerek yüksek döküm sıcaklığı, gerek özel kalıp düzeni, gerekse kritik ısıl işlem basamakları nedeniyle normal çelik dökümlerinden tamamen farklı bir mühendislik yaklaşımı gerektirir. İşte bu yüzden çeneli kırıcı paletleri, darbeli kırıcı çekiçleri veya maden sektöründe kullanılan diğer manganlı çelik parçalar, sadece doğru proses bilgisiyle üretildiğinde gerçek performansını gösterebilir.
